Opgehitst en briesend stond de VVGSD maandagavond weer klaar als stieren die zich stomend voorbereiden op een beslissende slag, deze keer weer tegen onze broeders van de C.S.R. Helemaal paraat was het team echter niet. Het leek bijna zo te zijn dat we zonder de muur die we onze keeper noemen zouden moeten beginnen en was van der Vaartsen wel zeer schaars gekleed voor het weer. Gelukkig duurde de vorige wedstrijd te lang door, waardoor er uiteindelijk genoeg spelers waaronder dus de keeper) naar het veld konden komen, zodat ver Steegen nog extra sportpolyester kon halen voor van der Vaartsen.
Onze broeders waren blijkbaar behoorlijk onder de indruk van ons, want er zijn getuigen die kunnen bevestigen dat onze eigenlijke tegenstanders hun verenigingsgenoten van andere voetbalteams – in een hogere divisie – stiekem hebben gevraagd om mee te spelen. Dit hoewel we vooraf het beeld kregen dat de C.S.R. nogal vol van zichzelf was, omdat ze bij ons in het hoofd probeerden te komen met plaatjes waarin ze een 10-0 overwinning voorspelden. Aangezien ze de vorige keer met 1-5 hadden verloren, was dit toch wel een hele gedurfde insteek. De combinatie van deze hoogmoed van tevoren, maar lafheid als het erop aankwam, wakkerde bij ons alleen maar meer competitiviteit en fanatisme aan.
Zo stonden wij met tien minuten vertraging tegen groene hesjes met beanies te kijken. Van dat aangezicht werden we niet vrolijk en dit werd al snel bekrachtigd met ons eerste doelpunt. De tegenstanders stonden versteld van de startblokken waar wij uit waren gekomen en wisten duidelijk niet wat ze met ons aan moesten. Zoals meewind ook opeens tegenwind kan worden als men langs EWI fietst, zo draaide ook onze voorspoed opeens om. De beanies waren ongelofelijk snel – waarschijnlijk door hun verbeterde aerodynamica -, zowel in hun balspel als in de pk’s die ze in hun lichaam hadden zitten. Zo gebeurde het dat de gelijkmaker snel volgde.
De vlugheid van de tegenstanders was een nare verrassing voor ons. Tot onze beschikking stonden namelijk niet vijf, zoals bij de afgelopen paar wedstrijden, maar twee wisselspelers. Door het vele geren waren enkele spelers snel uitgeput, maar helaas had ondergetekende dat onvoldoende door en probeerde die een zo eerlijk mogelijk schema aan te houden. Vooral in de counters waren de Ampelmannen gevaarlijk en zo volgden later de 1-2 en 1-3 tegen. Ons eigen spel was zeker niet ondermaats te noemen, maar het verschil was duidelijk te zien. Vooral communicatie met elkaar, zoals aangeven waar men staat en überhaupt zichzelf vrijspelen, waren lastige zaken.
Toch hebben wij ook nog redelijk veel kansen gehad en nog een tweede schot door de barrière van de stoplichten gekregen, maar zij hadden uiteindelijk meer geluk.
De VVSGD heeft gevochten als een leeuw, maar uiteindelijk moesten we toch met een 2-5 verlies het veld verlaten. Gelukkig staan we zo op doelsaldo nog wel op hen voor.
De coach
Dit vind je misschien ook leuk
Op een koude maandag, met sneeuw die onophoudelijk neerdaalde, stonden VVGSD en A.A.A? tegenover elkaar in een cruciale confrontatie in de competitie. Het wachten aan de zijlijn was voor de wisselspelers, een kille ervaring, ondanks de mogelijkheid om regelmatig in te vallen. Dat laatste door uitstekend stipt en efficient wisselbeleid van onze trainer.De wedstrijd begon sterk voor VVGSD. Een snelle counter vroeg in de wedstrijd resulteerde in een doelpunt; “The White” leverde een uitstekende bal aan “Van der Vaartsen”, die zonder genade de 1-0 scoorde. Dit gaf ons team een vroege voorsprong en zette de toon voor het verdere verloop van de wedstrijd.Ondanks de uitdagende weersomstandigheden en enige onwennigheid met de bal, wist VVGSD de controle te behouden. Het tweede doelpunt liet even op zich wachten, maar “Sandrino” brak door met een indrukwekkend afstandsschot, waardoor de stand op 2-0 kwam. Dit doelpunt gaf ons meer ruimte om vrijuit te spelen, en het spel werd open met kansen aan beide zijden.A.A.A? probeerde met een ongebruikelijke opstelling het tij te keren, wat soms leidde tot verwarring in onze defensie. Desondanks bleven de kansen zich opstapelen voor VVGSD. “Treurnić” had meerdere kansen om de score verder uit te breiden, maar het lukte hem niet om deze te verzilveren, wat enkele memorabele momenten opleverde.Na talloze gemiste kansen was het uiteindelijk weer “Sandrino” die, na een aantal eerdere pogingen, met zijn tweede doelpunt de wedstrijd op 3-0 besliste. Dit doelpunt, prachtig op aangeven van “The White” en vastgelegd op het Instagram-account van VGSNederland, onderstreepte zijn cruciale rol in beslissende momenten. “The White” toonde zijn veelzijdigheid door niet alleen verdedigend sterk te zijn, maar ook aanvallend zijn stempel te drukken met twee assists in deze wedstrijd.De wedstrijd eindigde na een intensieve 60 minuten, waarbij het team werd aangemoedigd door onze coach, de wisselspelers, en de enthousiaste aanmoedigingen van meneer de praeses. Met het eindsignaal, krachtig aangekondigd door onze trainer met een luide “TIJDDDDD!!!”, zochten we de warmte van de kleedkamer op, tevreden met een goed verdiende overwinning en een sterke teamprestatie onder moeilijke weersomstandigheden. Lockaku
Het VVGSD mocht weer eens hun krachten laten zien op het mooie hockeyveld. Dit maal had zij een tegenstander, de natte honden, […]
Na een kleine onderbreking van het voetbalseizoen stonden we afgelopen maandag met frisse tegenzin op het veld, we moesten immers tegen de […]
Na een pauze van twee weken stonden we weer vol energie op het voetbalveld om het duel aan te gaan. Deze keer […]