Voor de tweede keer in de afgelopen zeven jaar mocht de VGSD haar nimmer wijkende prominentie tonen door een viermansbestuur aan het roer te zetten van ‘s werelds vlaggenschip. Waar zij in vroeger tijden zwalkend de zeven zeeën bevoer, werd ze dit jaar met rechte koers naar groene weiden geleid. Drie schoonheden, schoner dan de hangende tuinen van Babylon, en een botte duftin brachten de VGSD waar zij aan toe was. Zij durfden het aan in het verschroeide veld, achtergelaten door de besturen die ons zijn voorgegaan, te planten. Zij plantten een boom, met mooie takken, als een woud dat schaduw geeft, duizelingwekkend hoog, zijn kruin raakte de wolken. Water deed hem groeien, de oervloed maakte hem groot: rivieren stroomden waar de boom was geplant, geulen leidden naar alle andere bomen op aarde. Zo werd hij de hoogste van alle bomen, zo kreeg hij brede takken en lange twijgen, door al het water uit de diepte. In zijn takken nestelden de vogels van de hemel, onder zijn twijgen wierpen de wilde dieren hun jongen, en in zijn schaduw woonden vele volken. Zo zorgden zij, die aan de groene tafel zitten, ervoor dat VGSD het wereldgebeuren weer bepaalde.

‘Semper virens’

Helaas al klaar, maar nog steeds legendarisch. In driedelig donkerblauw maakte zij Delft, omstreken en zusterlijk Nederland onveilig door een overschot aan amicaliteit en prominentie. Zaken en dingen die nog lang nadat zij gewisseld is door het nageslcaht zullen worden verkondigd waren alomtegenwoordig. Iets dergelijks is de vereniging nog nooit overkomen.

Blakend van enthousiasme, een tikkeltje conservatief en tegelijk vooruitstrevend. Actief, daadkrachtig en aanwezig, dat is wat haar omschrijft. Het middelpunt, het centrum van het universum – wat immers slechts door uw referentiekader gedefinieerd wordt – waaromheen alles draait en wervelt. Zij was een stabiele factor, een rationeel postulaat, een conditione sine qua non.

De rijpheid en wijsheid van mijnheer de praeses, de verbale superioriteit van de abactis, de fiscus als definitie van punctualiteit en de immer amicale en gesprekvaardige mijnheer de assessor doen haar boven alle voorgaande en toekomstige besturen uitstijgen. Da’s mooi!

Het is een onweerstaanbaar drietal, het licht dat de vereniging door duistere tijden heen leidt. Met hun bijzondere samenstelling zijn ze een icoon geworden in de geschiedenis van VGSD. Voor het eerst is de meerderheid van het bestuur vrouw, het glazen plafond is doorbroken! Geel behakt gooien zij hun charmes in de strijd en met meneer de fiscus aan hun zij krijgen ze alles gedaan.
De wijsheid van mevrouw de praeses klinkt door in haar hamerslagen, de botte directheid van mevrouw de abactis vloeit uit haar pen, de daadkracht van meneer de fiscus is te zien in elke incasso. Juno ondersteunt dit bestuur met zijn kracht en snelheid geeft hij het bestuur elke keer weer een nieuw impuls.
Dit drietal heeft een oneindig enthousiasme en daarmee houden ze de leden in het gareel. De vrouwen zijn sexy, de fiscus is woest aantrekkelijk, het is het meest sprankelende trio in 60 jaar VGSD.

Geen beschrijving kan haar typeren. Haar daadkracht is als een kudde geiten die afdaalt van Gileads bergen. Geen woorden kunnen haar vangen. Haar heldhaftigheid is groter dan die van Hector. Bestuur Meesen leidt met vaste hand de vereniging. Van haar eerste ademteug tot haar laatste hamerslag is zij bezielend. Nooit staat ze stil, nooit rust ze uit. Met een kracht die Hercules overtreft trekt zij de kar die de VGSD heet. Onverminderlijk is zij verleidelijk, actief en onervaren.

Sinds haar aanstelling in september 2013 heeft bestuur De Jong niets anders gedaan dan de vereniging voorgaan en bezielen met onverschrokken enthousiasme en een hoge vernieuwingsdrang. Met een goede balans tussen mannelijke Delftse botheid en vrouwelijk begeerlijkheid slecht zij brutaal en gedurfd de heilige huisjes en schuurt zij de vastgeroeste patronen op om de vereniging weer als een goed geoliede Audi-motor te laten draaien. Met de poten in de modder maakt bestuur De Jong aan alle onverschilligheid een einde en geeft de vereniging weer vaste grond onder haar voeten.

Onder haar bewind lossen langlopende problemen op als sneeuw voor de zon. Bestuur De Jong deinst nergens voor terug om haar beloften waar te maken. Een grootouder een actiepuntje laten uitvoeren of een 8e jaars in een commissie installeren, bestuur De Jong doet ’t gewoon.

Nu al kloppen de opvolgers aan de deur, de bijl ligt aan de wortel van de boom. De toon is echter gezet, de toon waaraan komende besturen zich zullen kalibreren, de juiste toon.

Bestuur Hellenthal is geniaal ~ Bestuur Hellenthal

We hit turbulence ~ S. Aoki, L. Luke & L. Jon

Bestuur Van Spijker kent het voorrecht om op de vijftigste Dies Natalis der VGSD geïnstalleerd te zijn. Deze stijlvolle dag was het begin van een jaar onder leiding van dit stijlvolle bestuur. Behalve donker driedelig wordt bestuur Van Spijker gekenmerkt door de rode das en het bestuurspochet. De voorkeur voor het stijlvolle is natuurlijk direct uit af te leiden uit de studiekeuze van het viertal. Enkele zaken die bestuur Van Spijker goed kan waarderen: een oude Saab, een Rietveldstoel, een bloemetjesjurk, the Stig, een appeltje, een Gelderland 4800, Bastogne-koeken, dasrood, Delftsch Blauw en natuurlijk de bestuursbak.

Onder het ijzeren bewind van dit bestuur zal de vereniging genieten van het grootse tiende lustrum, ‘Lustrum X’. Met vooruitziende, scherpe blik zien de vier bestuurders de toekomst met vertrouwen tegemoet.

Vanaf de heugelijke dag waarop de VGSD haar 49ste dies natalis mocht vieren mag bestuur Bogerd het bewind over de VGSD voeren. Bestuur Bogerd wordt gevormd door een viertal bijzondere wezens. Kameraadschap, eendracht en saamhorigheid is wat hen samenbindt. Het viertal harten klopt slechts eensgezind ten dienste van de vereniging die de zinspreuk ‘Vigilantiae Gravitas Studiosis Dignitas’ voert.

Dit viertal adonissen mag nu de Vereniging van Gereformeerde Studenten te Delft een jaar aan de hand nemen richting grazige weiden en grootse vergezichten. Elk van de vier bevat een spoortje grottrol,een snufje adonis en een tikkeltje intellectueel. Het viertal vormt een betuur dat gekenmerkt wordt door een rijke fietskettingcultuur, kindvriendelijkheid en snorren. Zonder de oogverblindend blauwe Bestuur Bogerd Bolide, voorlopig zonder Bestuur Bogerd Bolide Boem Box, zou dit bestuur niet compleet zijn. Maar Bestuur Bogerd is bovenal een bestuur dat barst van beestachtigheid, branie en balans.

Bestuur Buitenhuis werd alom geëerd en bejubeld. Maar bejubeld worden is één ding, iets anders is het de Poolster te zijn die angstigen leidt, en houvast biedt aan hen die verdwaald zijn in de nacht. Bestuur Buitenhuis maakte met haar kordaatheid aan alle onzekerheden een einde.

Wie haar zag heeft de bliksem gezien. Haar heldere licht en donder doorkliefde de intellectuele stilte, de diepe duisternis van de vereniging.

Nu is de nieuwe dag aangebroken. Bestuur Buitenhuis is niet meer. Maar voelbaar is zij nog overal. Een rustig neuriënde echo, hoorbaar tussen de hectiek en nieuwe bedrijvigheid. Velen warmen zich nog steeds aan de gloed van haar reeds gedoofde licht.